Fenerbahçe kulübümünün içinde bulunduğu zorlu süreçten aydınlık yarınlara kavuşması için hep birlikte omuz omuza bir mücadele başlatıyor ve “FENER OL” diyoruz. Sanatçı bu sergisinde eserlerini 1907 TLsatışa çıkarıyor. Bir eseri de 1907 FENER OL ismiyle ziyaretçilerin karşına çıkıyor.

ARAMIZDA KALSIN

Toplumun bireyi kıskacı altına alan normları, yazılı olmayan ama içimize işlemiş kuralları ve kendi kişisel kaygılarımız nedeniyle seslendiremediğimiz sözlerimiz, duygularımız nerede durur?

Bize verilen şablonların içinde, kendimizi güvende hissettmek için kurduğumuz kendi ‘kurgusal’ benliğimiz için, söyleyemediklerimiz bir tehdit gibi algılanabilir. Bu yüzden, en dillendirilmesi gereken, en yüksek sesle haykırılması gerekenler, toplumu, kurumları, aileyi ve bizi ‘gerçek’ kılacak birçok duygu, düşünce ve söz, en derinlerimizde suskunlaştırılır, sessiz kalır. Fakat bu söylenmeyenleri susturmuş olsak bile, bunlar kendi varlıklarını sürdürmeye devam ederler. Gerçek benliğimiz ve dışarıya göstermek zorunda olduğumuzu düşündüğümüz kişi arasında, suskunluğun ve sessizliğin büyüttüğü bir ara alanda beslenmeye, büyümeye devam ederler. İşte tam da bu söylenmeyenler, sessiz bırakılanlar, hayatta gerçek varoluşumuza gölge düşüren, kendimiz olmaktan bizi alıkoyan, kendimize ve sevdiklerimize ‘gerçek’ olmamızı engelleyen ağır yüklere dönüşürler.

“Aramızda Kalsın“, söyleyemediklerimizin izini sürüyor. Bunu yaparken, toplum, birey, sevgi, aşk, adalet, demokrasi, hataya açık insan öznelliği ve gerek fiziksel gerek duygusal şiddet bağlamlarında, kendimize ve çevremize itiraf edemediklerimizin peşine takılıyor. Sanatçı, dijital baskı, kolaj, tipografi ve başka karışık tekniklerle, kumaş ve tuvalet kağıdı gibi gündelik, dönüştürülebilir malzemelerle, bu söylenmeyenleri dışavurumsal bir perspektiften görünür kılmayı hedefliyor. Oflu’nun çalışmalarında, suskunluğun, toplumsal baskının, kişisel trajedilerin karşısında susturulmuş benliklerin kendi içinde nasıl ikiye yarıldığını izliyoruz. Öte yandan, sanatçının karanlık ve suskun düzlemler üzerinde açtığı yarıklardan, ‘gerçek’ ve ‘tam’ olma umudu sızıyor. Duygularımızı ve kendimizi dillendirmemiz durumunda hissedeceğimiz hafifliğin ışığını görüyoruz.

“Aramızda Kalsın”, karanlıktan ve sessizlikten, söylenmeyenden yola çıkıp, önce kendimizden sonra da toplumun yanlış anlatılarından korkmamamız durumunda çıkacak ışığa yol alıyor. Aramızda kalanları nasıl ve neden sahiplenip dillendirmemiz gerektiğini düşündürüyor.